Almanya Tarihi

Posted by

Almanya tarihi Cermenlerin ilk olarak Roma İmparatorluğu döneminde devlet kurmalarıyla başlar. Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu dönemiyle 1806 yılına kadar devam eder. Bu dönemde ulaştığı en geniş sınırlar günümüzdeki Almanya, Avusturya, Slovenya, İsviçre, Çek Cumhuriyeti, Polonya‘nın batısı, Hollanda, doğu Fransa ve kuzey İtalya‘yı kapsamaktaydı.

Bu dönemden sonra sırasıyla Alman Konfederasyonu (18151866), Alman İmparatorluğu (18711918), Weimar Cumhuriyeti (19191933) ve Üçüncü İmparatorluk (19331945) kuruldu. II. Dünya Savaşı‘ndan sonra Almanya Batı Almanya ve Doğu Almanya olarak iki parçaya ayrıldı. 1990 yılında bu iki parça birleşerek günümüzdeki Almanya Federal Cumhuriyeti‘ni oluşturdu.
 

Cermen Kabileleri (MÖ 100-M.S 300) [değiştir]

Cermen kabilelerin MÖ 1800-MÖ 500 yılları arasında ya da MÖ 4/5 yüzyıl, 1. yüzyılda ortaya çıktığı sanılmaktadır. Cermen kabileleri 1. yüzyılda Güney İskandinavya ve Kuzey Almanya’dan güneye, batıya ve doğuya yayılarak en fazla Galyalılar olmak üzere, Baltık, İran ve Slav kabileleri ile ilişki haline girdiler. Arkeolojik araştırmalarda Cermen kabilelerinin Roma İmparatorluğu‘nun dışında olduğu kanıtlanmıştır.

Romalı General Publius Quinctilius Varus Cermanya’ya saldırılara başladı. Cermen kabileleri bu sırada Romalılarıın savaş taktiklerini öğrendiler. Bu esnada kimliklerini muhafaza etmeyi başardılar. M.S. 9 yılında Cheruscan (Cermen) lideri Arminius, Varus’u yendi. Böylece Almanya Tuna, Ren nehirleri arasında Roma İmparatoırluğu sınırlarına kadar genişledi. M.S. 100’lerde Cermen kabileleri Tuna, Ren Nehirleri arasına yerleşip adapte oldular. 3. yüzyılda görünen en geniş cermen kabileleri şunlardı: Alamanlar, Franklar, Chattiler, Saksonlar, Frizyeliler, Sicambriler ve Thuringiililer.

Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu (843–1806) [değiştir]

Ayrıca Bakınız: Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu

Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu’nda prens seçimi

962 yılında bir Cermen sülalesi olan Ottolar (919–1024), Saksonya, Bavyera, Suabiya, Thuringia, Loren ve Franconia düklerini bir çatı altında topladı ve Alman Krallığı’nı ilan ettiler. Bu krallığın adı Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu idi.

Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu,Salian sülalesinin (1024–1125) yönetimindeyken devlet İtalya ve Burgonya‘yı topraklarına kattı fakat daha sonra buralardaki güçlerini kaybettiler.

Hohenstaufen Hanedanının yönetimi altında,Alman prensleri,güney ve doğudaki Slav topraklarındaki etkilerini arttırdılar. Kuzey Alman şehirleri Kuzey Avrupa şehirleri arasında zenginliklerini arttırdı.

İlan edilen fermanla imparatorluğun temel yapısını genişletti. Bu,hükümdar seçimini sistemleştirdi.Buna göre imparator, 7 prens tarafından seçilecekti. 15. yüzyılın başlarında imparatorlar yalnızca Avusturya’nın Habsburg Sülalesi‘nden seçilmeye başlandı.

Papaz Martin Luther, Katolik kilisesi’ne 95 adet soru yazdı. Bunlar Protestan Reformları’nın temelini oluşturdu. Lutheran Kilisesi’nin öğrenilmeye başlanmasıyla ,birçok eyalet tarafından bu kilise yasaklandı. Bu, din savaşları olan 30 Yıl Savaşları’na neden oldu. Bu savaş Alman ülkesini harap etti. Bu savaş hali Vestfalya Antlaşması ile son buldu. 1740’ların ardından Prusya Krallığı ve Habsburg Sülalesi Almanya’da iki önemli güç oldu. 1806’da İmparatorluk Napolyon Savaşları sonunda yıkıldı.

Rönesans ve Reform (1814–1871) [değiştir]

Frankfurt Meclisi , 1848

Napolyon Savaşları‘nın ardından Avrupa’da düzeni yeniden sağlamak adına Viyana Kongresi yapıldı ve 1814’te Alman Konfederasyonu kuruldu. Fakat özgürlük,liberal sistemin arttırılması ve zahmetli işlerin yapılması konusunda anlaşmazlıklar çıktı. Bu konferansta Almanya’nın yönetimi Avusturya yöneticilerine bırakılmıştı. Vergilendirme sistemi eyalet ekonomilerini geliştirmişti. Bu sırada birçok Alman,Fransız İhtilali ve milliyetçilik akımının etkisiyle daha fazla kanun hakkı istediler,özellikle de genç aydınlar. İlk zamanlar bu hareketi temsil eden siyah,kırmızı ve altın sarısı renkler daha sonra Almanya Bayrağı’na renk vermiştir.

Alman aydın ve halk,özellikle Fransa‘da yerleşen inkılaplar çerçevesinde Avrupa’da meydana gelen yenilikleri kendi yurtlarında uygulamaya başladılar. Hükümdar yenilikçilerin liberal taleplerine karşı koyamadı. Kral IV. William seçildi fakat birçok gücü elinden alındı. Bunun üzerine kral tacı reddetti ve yenilikçilere anayasayı önerdi,geçici düzenlemelerin başında oldu ve hareketi geriletti. Bu esnada Prusya Kralı I. William ile yaşanan çekişme savaşa dönüştü. I. William’ın başbakan olarak atadığı Otto von Bismarck 1864 Danimarka Savaşı’nı başarıyla sürdürdü. Prusya’nın Avusturya karşısındaki galibiyeti ile Kuzey Almanya Konfederasyonu kuruldu ve Avusturya bu konfederasyonun dışında bırakıldı.

Alman İmparatorluğu (1871–1918) [değiştir]

Ayrıca bakınız: Alman İmparatorluğu

Versailles’da Alman İmparatorluğu’nun kurulması, 1871. Bismarck ortadaki beyaz üniformalı

Bilinen modern Almanya 18 Ocak 1871’de Prusya‘nın düzenlemeleriyle, Versailles‘da kuruldu. Yeni İmparatorluğa Hohenzollern Hanedanı hükmetti, başkent Berlin yapıldı. Yeni İmparatorluk, Avusturya‘yı toprakları dışında bıraktı. 1884’ten itibaren Almanya, Avrupa dışında sömürgeler kurmaya başladı.

Birleşik Almanya, İmparator I.William zamanında dış politikasını Almanya’nın güvenli bir pozisyonda durması, güçlü ülkelerle dostluk kurulması, Fransa ile dış politikada uzak durulmaması ve Fransa ile savaştan kaçınılması üzerine kurmuştu.II.William zamanında sömürge konusunda diğer Avrupa ülkeleriyle çekişmeye girildi. Bu ,Almanya’nın ittifaklarını yenileyememesine neden oldu. Bu esnada Fransa ise Birleşik Krallık ve Rusya ile ittifak kurdu. Almanya ise sadece Avusturya-Macaristan İmparatorluğu ile ittifak kurabildi.

Alman İmparatorluğu (1871-1918)

Almanya, sömürgecilik politikası gereği,Afrika‘nın diğer Avrupa ülkeleri tarafından paylaşımına katılmak istedi. Berlin Konferansı ile Avrupa’nın önemli güçleri Afrika’yı paylaştılar. Almanya’nın payına Alman Doğu Afrikası, Alman Kuzey-Batı Afrikası, Togo ve Kamerun düştü. Afrika’yı paylaşma mücadelesi I. Dünya Savaşı‘nı tetikledi.

Avusturya Arşidükü Ferdinand’ın 28 Haziran 1914‘te suikaste uğraması ile I. Dünya Savaşı patlak verdi. Savaşta Almanya’nın içinde olduğu İttifak Devletleri savaşı kaybetti. Kasım 1918’de, Alman devrimi patlak verdi; II. Wilhelm ve tüm prensler tahttaki tüm haklarında vazgeçtiler. Almanya’nın savaş hali Haziran 1919’da imzalanan Versailles Antlaşması ile sona erdi. Bu ittifak devletlerinin de mağlubiyeti anlamına geliyordu. Bu antlaşmanın Almanya’yı aşağıladığı düşünülüyordu. Bu,daha sonra Almanya’da Nazizm‘in yayılmasını hızlandırdı.

Weimar Cumhuriyeti (1919–1933) [değiştir]

Ayrıca bakınız: 1918-1919 Alman Devrimi ve Weimar Cumhuriyeti

1918-1919 Alman Devrimi‘nin başarısının ardından cumhuriyet ilan edildi. 11 Ağustos 1919’da Friedrich Ebert devlet başkanı olarak hükümeti kurdu. Daha önce Rosa Luxemburg ve Karl Liebknecht 1918 yılında Alman Komünist Partisi’ni kurmuşlardı. Alman İşçi Partisi ise Ocak 1919’da kuruldu. Parti daha sonra adını Milliyetçi Sosyalist Alman İşçi Partisi’ne dönüştürecekti.

Cumhuriyet ismini, I. Dünya Savaşı’ndan yenilgiyle ayrılınması sonucu, lavedilen Alman monarşisi yerine, milli meclisin yeni anayasayı oluşturmak için 1919 yılında toplandığı Weimar kentinden alır. Ancak cumhuriyet o dönemde hala kendini “Deutsches Reich” yani Alman İmparatorluğu olarak adlandırıyordu.

Almanya’da liberal bir demokrasiyi yerleştirmek için yapılan bu ilk girişim, yoğun sivil antlaşmazlıkların olduğu bir döneme rastgeldi ve Adolf Hitler’in Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi’nin iktidara gelmesiyle sona erdi. Aslında teknik olarak 1919 Anayasası II. Dünya Savaşı’nın sonuna kadar yürürlükten kaldırılmadı. Ancak 1933 yılındaki Nazi Hükümeti düzenlemeleri, tipik “demokratik” sistemin mekanizmalarını tahrip etti, o yüzden 1933 Weimar döneminin sonu olarak kabul edilir.

Üçüncü İmparatorluk (1933–1945) [değiştir]

Ayrıca bakınız: II. Dünya Savaşı ve Nazi Almanyası

Mussolini ve Hitler Yugoslavya‘da (soldan sağa)

27 Şubat 1933’te Reichstag ateşe verildi. Bazı temel demokratik haklar hızlı bir şekilde insanların elinden alındı. Meclis, Hitler hükümetine yasama ile ilgili tam yetki verdi. Bununla ilgili tasarıyı sadece Alman Sosyal Demokrasi Partisi reddetti; komünistlerin geçerli bir tepki vermeleri mümkün değildi çünkü milletvekillerinin çoğu ya öldürülmüş ya da hapse atılmıştı. Yapılan bu seri değişiklikler tek parti iktidarının doğmasına yol açtı. Bütün endüstri alanları temel ihtiyaçlar dışında savaş ana ve yan sanayisine hizmet verecek şekilde düzenlendi. 1936’da Alman askerleri daha önce silahsızlandırılmış Ren-Ruhr Bölgesi‘ne girdi. İngiltere başbakanı Neville Chamberlain, bu harekete karşı pasif kaldı. Hitler, bundan sonra Büyük Almanya’yı kurmak için hazırlıklara başladı. İki cephede birden savaşmanın zor olacağını anladığı için Sovyetler Birliği ile Molotov-Ribbentrop Antlaşması‘nı imzaladı. Fakat bu antlaşma daha sonra Almanya tarafında bozulacaktı.

II. Dünya Savaşı sonrası Berlin, Potsdam Meydanı 1945

Artan karışıklık ortamında Almanya 1 Eylül 1939’da Polonya‘ya girdi. Bunu izleyen iki günde İngiltere ve Fransa tarafından savaş deklorasyonları yayınlandı ki bu II. Dünya Savaşı‘nın başlaması anlamına geliyordu. Almanya Avrupa’yı dolaylı veya dolaysız yoldan işgal etti.

22 Haziran 1941’de Hitler, Ruslarla yapılan antlaşmayı fesh etti, Doğu cephesini açtı ve Rusya’ya saldırdı. Hemen ardından Japonlar Amerika Birleşik Devletler‘in Pearl Harbor üssüne saldırdı. Alman askerleri hızlı bir şekilde Rus topraklarına girdi. Fakat Stalingrad Savaşı savaşın seyrini değiştirdi. Alman askerleri geri çekilmeye başladı ve Almanya savaşı kaybetti. 8 Mayıs 1945’te Almanya teslimiyetini ilan etti. Hemen ardından Kızıl Ordu, Berlin‘e girdi.

Nazi soykırımı 11 milyon insanı ölümüne neden oldu. Bunların 6 milyonu Yahudi, 3 milyonu Polonyalı idi. Geriye kalan 2 milyon insan ise II. Dünya Savaşı sırasında öldürülen siviller oldu. Savaş sonunda ise toplam 35 milyon insan hayatını kaybetti.

Bölünme ve Birleşme (1945-90) [değiştir]

Ayrıca bakınız: Batı Almanya ve Doğu Almanya

1946’da işgal alanları. Saarland 1947–1956 yılları arasında Fransa’nın yönetimi altında kaldı.

Savaş, on milyona yakın sivil ve asker Alman’ın ölümü ile sonuçlandı. Almanya ve Berlin savaşı kazanan dört büyük devlet tarafından dört işgal bölgesine ayrıldı. Fransa, Amerika Birleşik Devletleri ve İngiltere işgal bölgelerini birleştirerek 23 Mayıs 1949’da Federal Almanya Cumhuriyeti’ni kurdular. 7 Ekim 1949’da ise Sovyetler Birliği, kendi işgal bölgesinde Demokratik Almanya Cumhuriyeti‘ni kurdu. Bu ülkelerden birincisi genellikle Batı Almanya, diğeri ise Doğu Almanya olarak bilinir.

Batı Almanya’da liberal parlamenter cumhuriyet kuruldu. Fransa, Amerika Birleşik Devletleri ve İngiltere ile işbirliğine gidilerek pazar ekonomisine ağırlık verildi. 50’lerden itibaren ekonomisi hızla gelişti. 1955 yılında NATO‘ya katıldı. 1958 yılında Avrupa Ekonomik Topluluğu‘nun kurucuları arasında yer aldı. Doğu Almanya ise Sovyetler Birliği ile ilişkilerini geliştirdi. Ekonomi Sovyet sistemine dayanıyordu. Çok geçmeden Doğu Almanya’da ekonomik bakımdan güçlendi. Fakat birçok vatandaş Batı Almanya’nın politik serbestliğine ve güçlü ekonomisine hayrandı. 1961’de inşa edilen Berlin Duvarı ile Doğu Almanya’dan Batı Almanya’ya kaçışlar durduruldu. Berlin Duvarı,Soğuk Savaş‘ın simgesi haline geldi. Her nasılsa Batı ve Doğu Almanya arasındaki gerilim, Batı Almanya Başbakanı Willy Brandt‘ın doğudaki Almanların batıya göç etmesi ile ilgili yasayı çıkarması ile, 1970’lerde azalmaya başladı.

Özellikle 1989’un yazında, Doğu Almanya’dan Batı Almanya’ya göç arttı. Bu yeniden birleşmeyi hızlandırdı. Sonuçta iki ülke birleşti. Başkent Berlin oldu. Birleşmeden beri Almanya, NATO ve Avrupa Birliği içinde oldukça önemli rol üstlenmeye başladı.

 

Leave a Reply

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir